Do zakończenia roku szkolnego pozostało:

Jak pomóc dziecku pokonać stres szkolny?

Stres, czyli stan silnego napięcia, jest nieodłącznym towarzyszem całego, naszego życia. Optymalny stres zwiększa nasze możliwości i powoduje, że jesteśmy bardziej efektywni i nastawieni na konkretne działanie. Jednak, gdy stres jest zbyt silny i tak jak w obecnej sytuacji – długotrwały, staje się szkodliwy i obciążający dla zdrowia. Wtedy prowadzi do utraty motywacji i mobilizacji do pracy, co wpływa na zmniejszenie efektywności uczenia się i zapamiętywania.

Jakie objawy stresu u dziecka powinny rodzica zaniepokoić?

• częste przeżywanie niepokoju, lęku;
• bóle i zwroty głowy;
• dolegliwości żołądkowe;
• problemy z oddychaniem;
• napad paniki, histerii, płaczu, drżenie ciała;
• pocenie się dłoni, oblewanie się potem;
• moczenie nocne, wypadanie włosów, jąkanie, tiki, itp.

Jak pomóc dziecku pokonać stres?

• zawsze okazywać dziecku troskę, udzielać wsparcia w sytuacjach trudnych, rozmawiać na temat sytuacji, które wywołują strach, złość i negatywne uczucia z tym związane, wspólnie szukać z dzieckiem drogi wyjścia z trudnej sytuacji;

• pomóc w nauce- wyjaśnić, przepytać, poćwiczyć;

• podnosić samoocenę dziecka, chwalić za to, co się udało, nie krytykować i nie wyśmiewać dziecka z powodu porażki;

• pomóc dziecku zorganizować codzienne życie - zaplanować czas i pracę, nie spieszyć się, pracować z przerwami, ustalić hierarchię zadań i celów (wybrać co jest najważniejsze, z czego można zrezygnować lub zostawić na koniec);

• regularnie organizować zabawy relaksacyjne, także ruchowe na świeżym powietrzu, a jeden dzień w tygodniu przeznaczyć na odpoczynek, przyjemności i indywidualne formy relaksu;

• wyrabiać pozytywne nastawienie, pomóc przeprogramować negatywne myśli na pozytywne, np. nie muszę, lecz chcę; uda mi się, bo jestem dobrze przygotowany;

• nie zachęcać do przesadnego współzawodnictwa, nie porównywać z innymi, nie przypisywać nadmiernej rangi dobrej ocenie i nie rozliczać z ocen, a raczej cieszyć się z sukcesów i pomagać w trudnościach, mobilizować do pracy;

• uczyć wyładowywania złości, np. przez regulację oddechu, rysowanie złości na kartce papieru itp.;

• stworzyć bezpieczny i ciepły dom, nie wciągać dzieci w konflikty i kłótnie rodzinne, nie obarczać swoimi kłopotami;

• zadbać o właściwe odżywianie, higienę snu (regularne pory zasypiania i wstawania, odpowiednia ilość godzin snu do wieku dziecka);

• stopniowo przygotowywać dziecko do samodzielnego rozwiązywania problemów, uczyć różnicowania tego, co jest naprawdę ważne, od tego, co nie jest warte uwagi. 

WAŻNE: Nadmierne chronienie dziecka przed stresem nie może być drogą wiodącą do ukształtowania jednostki psychicznie odpornej, prowadzi raczej do powstania zespołu wyuczonej bezradności. Warto pamiętać, że odporność na stres dziecko osiąga stykając się właśnie z trudnościami i zdobywając doświadczenie w ich pokonywaniu.
I w tym ostatnim rodzice mogą dziecku pomóc!

Na platformie eSzkoła – DYSK zamieszczę kilka infografik dot. stresu i propozycje ćwiczeń relaksacyjnych redukujących napięcia dla dzieci i dorosłych.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Kinga Weis – psychopedagog szkolny.